
Het is kookboekenweek! Nou is het dat in ons leven vrijwel elke week als je de steeds maar voller wordende boekenkasten en pakketbezorgers mag geloven. Maar deze week staan de kookboeken overal centraal. Daarom de vraag: als we er maar 10 uit een brandend huis mochten redden, ons laatste avondmaal eruit moesten samenstellen, van welke we zouden willen dat we ze zelf hadden geschreven; welke boeken staan dan op onze shortlist?
We zetten ze op willekeurige volgorde. We hebben samen misschien wel ruim 250 boeken (en geen spaargeld en dat blijven we vreemd vinden), maar dit zijn de absolute favorieten.
- Cuisine Carine – ja, pas net uit. Maar zoals eerder gezegd: dit is het boek dat Irene wil schrijven als ze later groot is. Waarom? Omdat alles wat erin staat precies is wat we willen eten. En hoe we het willen eten. Een andere nieuwkomende hoogscoorder is Altijd Zondag van Wil Demandt.
- Het liefst zeggen we alles van Ottolenghi. Maar als we dan echt moeten kiezen dan Plenty More. Een echte klassieker in de keuken. Er moet zelfs bijna een nieuw exemplaar komen omdat het huidige boek bijna stuk-gekookt is.
- Pasta Grannies, want pasta eten we het liefst zo klassiek mogelijk. Dus dan lezen we liever recepten van echte Italiaanse omaatjes?
- Nothing Fancy van Alison Roman – we zijn echt mega Alison-fan (dat voelt tegenwoordig bijna niet meer cool omdat ze zo gehyped is) en Nothing Fancy vinden we haar fijnste boek. Ook hier zitten een aantal pagina’s aan elkaar geplakt door kookresten.
- Eigenlijk zou hier nog een Aziatisch boek moeten staan, maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat we daar geen duidelijke favorieten van hebben. Of anders misschien wel Dessert Person willen noemen omdat het Irene hielp om haar bakangst te overwinnen. Maar ik denk dat we toch moeten kiezen voor Midnight Chicken. Omdat het het boek is dat we allebei standaard naast ons bed heb liggen. Het is een boek waar je in leest én uit kookt. En omdat Irene jarenlang heeft geroepen dat ze een hekel heb aan hele kip en het inmiddels m’n klassieker is op rotdagen. In de categorie leesboeken over eten is De Troost van Eten van Petra Possel Minne’s eeuwige lievelings.
- In de categorie mooie boeken is Old World Italian van Mimi Thorisson ook een aanrader. Een boek vol Italiaanse klassiekers met prachtige foto’s. Het is bijna een koffietafelboek, zo mooi is het.
- Irene heeft haar bakangst overwonnen door het boek Dessert Person, voor Minne heeft het klassieke boek De Banketbakker van Cees Holtkamp daaraan bijgedragen. De recepten kloppen altijd en zijn helder omschreven, dat is wat je nodig hebt bij een bakboek.
- Verder zijn we groot fan van de boeken en recepten van Gill Meller. Zo kookten we met de Table Tales kookboekenclub een maand uit het boek Time. In dit boek vind je bij ons post-it’s, vlekken en kookresten, dat is een goed teken. Zijn boek Gather is een prachtig boek, maar Time blijft favoriet.
- Tenslotte is het boek Bon Appétit van Francois-Régis Gaudry ons meest gebruikte ”bladerboek”. Het is een ongestructureerde encyclopedie van culinaire zaken. Een beetje zoals Table Tales zelf dus.
Mogen we alsjeblieft nog een keer naar binnen in dat brandende huis om er nog een paar te halen?