Niveau/kookbaarheid: Het is de vraag of alle fans van die lollige Instagramvideo’s dit ook daadwerkelijk gaan koken, maar in principe is het goed te doen.
Vormgeving: Zoals je kon verwachten van Fred, overdadig en grappig. Krijgen een beetje (en dat is de bedoeling ook) die foute Versace-vibe.
Favoriete recept: Pasta vongole
Prijs: 25,-
Verkooppraatje: Grappig of niet, Freddy weet wat hij doet. De recepten zijn namelijk goed en lekker.
First things first: de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik zo m’n twijfels had over dit boek. Ik ben namelijk dol op de kookvideo’s van Freddy Tratlehner op Instagram. Maar… ik vroeg me af hoe dat zou werken in een boek (terwijl ik wel liever kook uit een boek dan een video te kopiëren. Én ik heb altijd zo m’n twijfels over kookboeken van celebs. Al helemaal als dat geen chefs zijn. Maar meteen een spoiler: Lekker Fred heb ik volledig onderschat.
Net als in zijn video’s op Instagram gebruikt Fred zijn humoristische manier van praten, woorden vervormen en ronduit slappe praat om zijn verhalen en recepten te introduceren. En daarmee bereikt hij naast culinaire liefhebbers juist ook de leek en zelfs de niet-kokers. Maar wat ik zo leuk vind aan Fred is dat hij daar vervolgens niet kiest voor de recepten die je vaker voorbij ziet komen wanneer wordt gekookt voor mensen die eten vooral zien als iets noodzakelijks in plaats van het hoogtepunt van de dag. Het is nu eens geen verkapt studentenboek of een boek met recepten die je in 15 minuten of met maximaal 5 ingrediënten maakt. Er staat trouwens wel de studentenfavoriet pasta pesto in. Maar dan wel met zelfgemaakte pesto.
Een ander pastarecept heet: pasta met ingrediënten die niet lijken te kloppen. Het doet me inderdaad denken aan een onderdeel van het tv programmaLife&Cooking waarbij iemand uit het publiek dan een halve minuut kreeg om van alles uit het mini supermarktje te trekken en chef Rudolf van Veen er vervolgens maar iets van moest zien te maken. Ik dwaal af. En daarbij, dit recept klopt wel. En het blijkt zelfs verdomde lekker als ik het probeer te maken. Ik overweeg bijna voor altijd met een blinddoek op boodschappen te gaan doen als dit het resultaat kan zijn.
Ik probeer nog een aantal andere recepten uit – waaronder de paddestoeljen risotto en de panno cotti met rebareber en pistachio en het boek komt feilloos door mijn steekproef. Fred vertelt in het boek een keukenkastje te hebben met gekke ingrediënten uit de toko waar hij dan ooit nog iets mee wilt maken. Dat kastje heb ik ook – weliswaar als la – en dus moet ik ook het recept voor sinese zwam proberen. Weer een succesnummer.
Terwijl ik kook is er een stemmetje in m’n hoofd dat alles wat ik doe tijdens het koken nasynchroniseert met die typische Fred-manier van praten. Mayonaise is vanaf nu voor altijd majomenaise.
Niet geheel onbelangrijk ook: het boek is mooi. Heel mooi. De styling werd gedaan door vrouwlief Elza Jo en ook hier zoekt Fred weer lekker de grens op. Hij staat er lekker vaak zelf in – het blijft immers ook een persoonlijk boek en mensen zullen dit veelal in eerste instantie kopen vanwege Freddy.
Maar al met al is de conclusie dus dat je dit boek weliswaar zult kennen, bekijken en kopen vanwege die lollige Fred van zijn Instagram filmpjes, maar je zult er ook uit koken. En dat zal je waarschijnlijk onderschatten. Want als je er eenmaal uit hebt gekookt zal je het ook vooral blijven pakken omdat er zulke goede recepten instaan.