Een ultieme kookboekklassieker: Het Groot Indonesisch Kookboek van Beb Vuyk (1905-1991). De eerste editie verscheen namelijk al in 1973 en is nu, bijna 25 jaar later al in de 44ste druk.

En niet voor niets wordt dit boek gezien als een standaardwerk voor de Indische keuken en geloof ik dat dit boek met gemak de 100ste druk kan halen. Met meer dan 400 pagina’s aan recepten kun je ook wel stellen dat een groot deel van deze keuken is vertegenwoordigd. Zo zijn er bijvoorbeeld alleen al 24 recepten voor sambal, worden er menu-suggesties gegeven waardoor je dus echt een Indische rijsttafel zou kunnen serveren en komt ook zoet aan bod. En dat is dus echt meer dan gebakken banaan, spekkoek en die groene cake.

Maar gelukkig heeft Vuyk zich niet alleen beperkt tot het schrijven van heel, héél veel recepten, ze geeft ook leuke achtergrondinformatie waardoor dit boek ook leuk is om te “lezen”. Zo leerde ik dus onder andere dat zoete gerechten geen nagerechten zijn, maar meer tussen-de-maaltijden-hapjes. Een legitieme reden om mijn favoriete snacks de hele dag te eten dus; een keuken naar mijn hart en ik verklaar deze snackdrang voortaan altijd met mijn Indische roots.

Ook mijn moeder heeft dit boek al zolang ik me kan herinneren in de kast staan. In de dertiende druk weliswaar, met loslatend kaftpapier en vol met extra aantekeningen, losse notities op post-its en briefjes en sporen van gemaakte recepten, licht geknoeid op het boek.

Grappig is het, dat wie in 1973 een recept wilde maken een lange zoektocht moest afleggen naar de juiste ingrediënten, als je al begreep waar je precies naar zocht. Tegenwoordig hoeft niemand meer ver voor de toko en zijn we een stuk bekender met ingrediënten als laos en taogé. Haast aandoenlijk is de inleiding in de 13de druk dan ook, waarin een bemoedigend woord voor beginnelingen is opgenomen.

En hoewel de nieuwe editie prachtig is, de recepten hetzelfde of zelfs beter en de originele tekeningen zijn gebleven, aas ik toch op dat exemplaar van mijn moeder. Vol herinneringen en hopelijk een geluksbrenger bij het uitvoeren van de recepten.